Warunkiem podjęcia aktywności fizycznej przez chorego jest wyrównana cukrzyca. Spośród ćwiczeń należy wykluczyć wszystkie te, które grożą urazem lub niosą ze sobą ryzyko powikłań. Wykonując regularnie trening w cukrzycy należy również zwrócić uwagę na:
- przeciwskazania do wysiłku,
- monitorowanie stężenia glukozy przed, w trakcie i po wysiłku,
- odpowiednia edukacja pacjenta w temacie choroby i znaczenia aktywności fizycznej,
- indywidualnie dobrany program ćwiczeń,
- unikanie wysiłku na szczycie działania insuliny,
- unikanie wstrzyknięć insuliny w miejsca biorące udział w wysiłku
- dobranie odpowiedniego obuwia
- prawidłowe nawodnienie.
Trening w cukrzycy powinien być realizowany systematycznie i zgodnie z zaleceniami Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego (ADA) przerwy między jednostkami nie powinny być dłuższe niż dwa dni. Jest to związane z działaniem wysiłku fizycznego na wrażliwość tkanek na insulinę, która utrzymuje się między 24, a 72 godziny w zależności od trwania i rodzaju ćwiczeń. Zalecana jest wręcz codzienna aktywność fizyczna o umiarkowanej intensywności (60-70 VO2max).
SPRAWDŹ OFERTĘ ZDROWEJ ŻYWNOŚCI W NEVER AVERAGE
Długość treningu powinna wynosić od 20 do 60 minut, ponieważ po tym czasie wzrasta ryzyko hipoglikemii. Włączając aktywność fizyczną powinna ona trwać krócej, a z czasem realizowania planu treningowego, jednostki powinny być coraz dłuższe. Granica 60minut nie jest sztywna, ponieważ po długim czasie realizowania planu oraz włączenia żywienia podczas treningu można zapobiec zjawisku hipoglikemii. Należy wtedy włączyć przekąski zawierające zarówno węglowodany proste oraz złożone podczas treningu, w odstępach ok 20-30 minut. To pozwoli na zachowanie stałego poziomu glukozy. Należy jednak wprowadzać to, gdy sprawność wysiłkowa pacjenta jest na wysokim poziomie i nie ma przeciwwskazań do wydłużenia treningów.
Jak często wykonywać trening fizyczny?
Amerykańskie Towarzystwo Diabetologiczne zaleca realizacje aktywności o charakterze tlenowym 4 – 7 razy w tygodniu, w postaci: marszu, truchtu, jazdy na rowerze, pływania, jazdy na rolkach, itd. Należy uwzględnić tu masę pacjenta, ponieważ osoby otyłe powinny zrezygnować z wysiłków mocno obciążających stawy, takich jak np. bieganie lub skakanie na skakance. Może to doprowadzić do kontuzji i w rezultacie do zaprzestania aktywności. Zalecamy trening 2 – 3 razy w tygodniu. Do jego realizacji można wykorzystać ciężar własnego ciała, gumy oporowe, piłki lekarskie, taśmy TRX, obciążenie zewnętrzne w postaci sztangi, hantli, kettlebell oraz wiele innych. Każda jednostka powinna być atrakcyjna i sprawiać ćwiczącemu radość. To pozwoli na regularny trening, a sam pacjent chętniej będzie podejmował aktywność. Warto włączyć różne rodzaje treningu, np. obwodowy, interwałowy, ciągły itd. Pozwoli to na urozmaicenie i uatrakcyjnienie całego planu, który w ten sposób staje się o wiele ciekawszy dla ćwiczącego.
Bibliografia:
- Kolwalska K., Męczkowska A. (2014), Wybrane czynniki ryzyka cukrzycy typu 2 w kontekście planowania strategii promocji i zdrowia, Ostrowiec
- Mamczur P. (2017), Trening i suplementacja przy cukrzycy
- Skorupska S., Chomiuk T., Mamcarz A. (2008), Czy sport to zdrowie dla chorego dla cukrzycę?, Warszawa
- Zalecenia Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego (2001), Cukrzyca i wysiłek fizyczny
- Zegan M., Michota-Katulska E., Lewandowska M., Boniecka I. (2017), Rola podejmowanej aktywności fizycznej w profilaktyce oraz wspomaganiu leczenia otyłości oraz cukrzycy typu 2, Warszawa
- Kobieta zdjęcie utworzone przez freepik – pl.freepik.com
Najnowsze komentarze